Text: Hoheslied 4 und 2
Tota pulchra es, amica mea, et macula non est in te. Favus distillans labia tua. Mel et lac sub lingua tua. Odor unguentorum tuorum super omnia aromata. Iam enim hiems transiit, imber abiit et recessit. Flores apparuerunt, |
Du bist gänzlich schön, meine Freundin, und es ist kein Makel an dir. Honig tropft von deinen Lippen, Milch und Honig ist unter deiner Zunge [sorry, das steht da so]. Der Duft deiner Salben übertrifft alle Düfte. Schon ist der Winter vergangen, der Regen ist weggezogen. Blumen sind aufgeblüht, |